----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 8 juli 2020, woensdag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen! We zijn hier, klaar om te beginnen.
Ik moet steeds denken aan de vraag “Wie wil ik vandaag zijn?” en ook “Wat wil ik toevoegen aan vandaag?” Ik geloof dat die vragen helpen om van een reactieve modus naar een meer co-creatieve modus te gaan.
Je bent het licht en je brengt het licht. Met andere woorden, je bent een kanaal, een portaal voor het licht. Maar het is niet altijd duidelijk voor je hoe je op die plek moet komen vanaf het punt waar je nu bent. En dus heb je een paar tussenstappen nodig die je voeren van waar je bent naar waar je heen wilt. Een van die stappen is een bewust antwoord geven op de vraag wie je wilt zijn, wat natuurlijk op zichzelf een idiote vraag is. Je bent het licht, punt. Maar zolang er nog verwarring heerst, kan zo’n vraag een baken zijn. Net zoals de vraag “Wat wil ik toevoegen aan vandaag?” Je vraagt ze in die volgorde. Als je met de tweede vraag begint, loop je het risico om verstrikt te raken op het niveau van vorm vanwege een persoonlijke inschatting die je misschien hebt gemaakt.
Affirmaties, gebed, meditatie, inspirerende teksten lezen, mindfulness, yoga, wandelen, fietsen – ze kunnen je allemaal helpen om gericht te blijven op het goede en het lieflijke, kortom om door het licht geïnspireerd te blijven.
Waar ik ook aan liep te denken tijdens het wandelen met de hond was hoe moeilijk het voor kinderen is in het begin om evenwicht te houden op de fiets. Maar als ze eenmaal weten hoe fietsen voelt en waar ze op moeten letten om hun evenwicht te behouden, kunnen ze fietsen voor het leven. Graag uw commentaar.
Ja, of je kan het vergelijken met leren lopen. Dat is hetzelfde. Of vergelijk het met een kermis. Je kunt een ritje doen in de draaimolen en er, stevig in je stoel vastgebonden, van genieten. Maar daarna wil je misschien wel de botsautootjes uitproberen. Eerst zal dat een nogal bonkige ervaring zijn, maar na een tijdje word je handig in het vermijden van botsingen en glijd je lekker de baan rond. In deze analogie zou het doel zijn om te vliegen, af en toe te genieten van een ritje hier of daar, maar altijd te weten, net als vogels, dat de hemel je thuis is, en dat je geboren bent om te zweven.
Joh: Dank u.
Deze morgen las ik de dagelijkse les van Een Cursus in Wonderen (189) en dit stukje sprak me heel erg aan:
“Om de liefde van God in je te voelen betekent met nieuwe ogen de wereld zien, zoals die straalt in onschuld, vol van hoop, en gezegend met volmaakte zorg en liefde.
Wie zou er nog angst kunnen hebben in zo’n wereld? Ze verwelkomt je, is blij dat je bent gekomen, en zingt jouw lof, terwijl ze je beschermt tegen elke vorm van gevaar of pijn. Ze biedt je een warm en vriendelijk thuis waar je even kan verblijven. Ze zegent je de hele dag door, en waakt tijdens de nacht als een stille wachter van je heilzame slaap. Ze ziet de redding in jou en beschermt het licht in jou, het licht waarin ze zichzelf ziet. Ze biedt je haar bloemen aan en haar sneeuw, dankbaar voor jouw goedheid.
Dit is de wereld die de liefde van God onthult.” (W-pI.189.1-3)
Graag uw commentaar.
Dit is de visie van de werkelijke wereld, een visie die iedereen kan zien en die bedoeld is voor iedereen.
Hoe zou je blik op het leven veranderen als je wist dat iedereen overal volkomen oké is, en dat niets fout is gelopen of fout kan lopen? Met andere woorden, hoe zou je je voelen als je wist dat alles perfect is en dat niets of niemand verbeterd hoeft te worden? Hoe zou je reageren als je wist dat er alleen maar blijdschap is en dat alles wat er gebeurt een uitnodiging is om je te scharen bij die blijdschap? Welk effect zou dat op je hebben?
Joh: O wow, ik denk dat ik zo snel als ik kon aan boord zou springen en al mijn bezorgdheid en stress over van alles zou vergeten.
Niets weerhoudt je daarvan, behalve dan de overtuiging dat er dingen zijn die niet zijn zoals ze zouden moeten zijn. Die overtuiging roept allerlei schaduwen en donkere plekken op in de beelden die je in de wereld ziet, plekken waar je het licht niet ziet. En je gebruikt die beelden als bewijs voor je aanname dat er dingen zijn die niet zijn zoals ze zouden moeten zijn. “Zie je wel? Ik zei het toch. Ik had gelijk met mijn inschatting.” En zo ga je daarmee verder.
Ogen vol liefde laten een wereld van liefde zien. Ogen vol vrede laten een wereld van vrede zien. Ogen vol vreugde laten een wereld van vreugde zien. Verschijningsvormen zijn precies wat het woord zegt: verschijningsvormen. Leven, liefde, vrede, blijdschap, vrijheid – zij zijn de werkelijkheid.
Joh: Dank u.
----------- English version ------------
Akasha, 8 July 2020, Wednesdag
Good morning. How shall we get started?
Good morning! We are here and ready to get started.
I keep on thinking about the question “Who do I want to be today?” as well as “What do I want to bring to today?” I think these questions help to get myself out of the reactive mode and into more of a co-creative mode.
You are the light and you bring the light. In other words, you are a conduit, a venue, a portal for the light. But it isn’t always clear to you how to get there from where you are. And so you need a couple of steps in-between, to take you from where you are to where you want to be. And one of those steps is answering the question who you want to be, which in and of itself is a crazy question. You are the light, period. But as long as confusion still reigns, a question like that can be a beacon. Just like the question “What do you want to bring to today?” You ask them in that order. If you start with the second question, you run the risk of becoming entangled on the form level due to a personal assessment you may have made.
Affirmations, prayer, meditation, reading inspirational texts, mindfulness, yoga, walking, biking – they can all assist you in staying focused on the good and the lovely, in short, to stay inspired by the light.
The other thing I was thinking about while walking the dog was like how hard it is for kids to find balance on a bicycle at first, but once they know how balance feels and what type of alertness is required to keep their balance, they can ride a bike for life. Please comment.
Yes, or compare it to learning to walk. Same thing. Or compare it to a fun fair. You could take a ride in the merry-go-round, staying secure in your seat, and enjoy it. But next you might want to have a go at the bumper cars. At first it may be a rocky experience, but after a while you might get really deft at avoiding collisions and driving smoothly around the rink. The goal in this analogy would be to fly, to enjoy a ride here and there, but always to know, just like birds, that the sky is your home and that you are meant to soar.
Joh: Thank you.
This morning I was reading the daily lesson of A Course in Miracles (189) and this part really hit home:
“To feel the Love of God within you is to see the world anew, shining in innocence, alive with hope, and blessed with perfect charity and love.
Who could feel fear in such a world as this? It welcomes you, rejoices that you came, and sings your praises as it keeps you safe from every form of danger and of pain. It offers you a warm and gentle home in which to stay a while. It blesses you throughout the day, and watches through the night as silent guardian of your holy sleep. It sees salvation in you, and protects the light in you, in which it sees its own. It offers you its flowers and its snow, in thankfulness for your benevolence.
This is the world the Love of God reveals.” (W-pI.189.1-3)
Please comment.
That is the vision of the real world, a vision held out for all and meant for all.
How would your outlook on life change if you knew that everyone everywhere is perfectly okay, and that nothing has gone wrong or can go wrong? In other words, how would you feel if you knew that everything is perfect and nothing and no one is in need of improvement? How would you respond if you knew that there is only joy and that everything that is happening is an invitation to join in rejoicing? What effect would that have on you?
Joh: O wow, I think I would get on board as quickly as I could and forget all my anxiousness and worry about this, that and the other.
Nothing is keeping you, other than the belief that things are not as they should be. That belief is conjuring up areas of shadow and darkness in the images you see in the world, areas where you do not see the light. And you use those images as proof for your assumption that things are not as they should be. “See? I told you. I was right in my assessment.” And on you go.
The eyes of love reveal a world of love. The eyes of peace reveal a world of peace. The eyes of joy reveal a world of joy. Appearances are exactly what the word indicates: appearances. Life, love, peace, joy, freedom – they are reality.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten