----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 20 juli 2020, maandag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. Het is een goede morgen, een geweldige morgen. Er is zo veel om te waarderen en te genieten en dankbaar om te zijn. Je hoeft niet precies de aspecten en elementen die je blij maken te onderscheiden. Soms helpt dat om je focus goed te krijgen. Maar als die eenmaal goed zit, kan je de ervaring over je heen laten spoelen en gewoon ondergedompeld worden en genieten, doordat jij je verbindt. Want daar gaat het hier om: de waarheid in jou vindt de waarheid in dat wat je tegenkomt, of anders gezegd: het licht, op weg de wereld in door jou en als jou, ontmoet en verbindt zich met zichzelf en breidt zich uit.
Begin maar.
Een deelnemer reageerde op de uitnodiging van afgelopen vrijdag:
“Hieronder de vraag voor de Akasha. Super fijn dat je dit doet. Dank je wel!
- het eerste vinkje is voor een activiteit waarvan je het meeste genoot; dat is fietsen in het bos.
- het tweede vinkje is voor een activiteit die de meeste tijd in beslag nam in vergelijking met de andere activiteiten; dat is het huis schoonmaken voor bezichtiging en samen met mijn man op pad in allerlei delen van het land om een fijn nieuw huis te vinden.
We zijn bezig ons huis te verkopen. Toen we begonnen dachten we dat het snel verkocht zou worden. Ik wil voor mezelf spreken. Ik heb soms niet zoveel geduld, en merk dat het me tegenvalt als er geen bod komt na een bezichtiging.
Ik heb twee vragen. De eerste gaat over vorm/kwaliteit. De tweede vraagt naar een mogelijke tussenstap.
1. Waar ik kennelijk waarde aan hecht (meeste tijd aan besteed) is: mijn huis zo mooi mogelijk presenteren, en een fijn nieuw thuis vinden. We hebben er wel plezier in, maar het is ook zo spannend soms. Ben ik hier teveel in de vorm terecht gekomen? Vorm als verkoop huis, misschien? Ook het vinden van een mooi potentieel huis, maar daar niet echt me op kunnen verheugen omdat eerst ons eigen huis verkocht moet zijn … ook dat ervaar ik als lastig.
2- Als de gebeurtenissen me tegenvallen, ben ik dus niet blij, en voel ik ongeduld. Dat betekent, zoals ik van de Akasha heb geleerd, dat mijn inner being me roept naar een plaats waar mijn dagelijkse zelf nog niet is. Mijn inner being is vast heel geduldig (duh), maar ik kan dat geduld soms niet zo opbrengen. Dan komt er ook nog eens ergernis bij! Wat kan een tussenstap zijn, nu het me niet lukt 'van hier naar daar' te komen?
Reuze bedankt voor uw aandacht en antwoord alvast, en Johanna veel dank voor je hulp. Ik vind het prima als het in de groep beantwoord wordt. Geen haast hoor!”
Graag uw inzichten hierover.
Wat ons opvalt is je volledige aandacht voor het tweede vinkje. Het eerste vinkje, ‘fietsen in het bos’ komt er bekaaid vanaf. En dat is ook heel begrijpelijk. Juist omdat het zo vanzelf gaat en zo natuurlijk is. De reden dat we er hier even aandacht aan besteden is de parel die erin zit en die je als ‘troef’ in kan zetten, bewust, bij andere aandachtsvelden. We citeren nog even wat we over het eerste vinkje zeiden:
“De activiteit waarvan je het meeste genoot is er een waarbij je hoogst waarschijnlijk tot hoge mate afgestemd was op scheppende principes. Om te zien of dat klopt, ga even na hoe je je voelde na afloop: zin in en klaar voor het volgende?”
Dat laatste stukje ‘klaar voor het volgende?’ geeft aan wat we bedoelen: neem het mee, draag het bij je. Niet als iets vreemds, maar als iets dat van jou is, dat bij je hoort. Want dat is ook zo. De waardering en vreugde die de activiteit van het eerste vinkje (in dit geval: fietsen in het bos) bij je wakker roept, die ben jij ten diepste uit.
We begonnen vandaag met te zeggen dat het soms nuttig is om je de aspecten voor de geest te halen die maken dat je je blij voelt in een activiteit. Wat is dat hier, in dit geval van het fietsen door het bos, precies? De inspirerende kwaliteiten die je zo duidelijk voelt, hebben niets te maken met de specifieke vormen van je fiets, van het fietsen, van het bos. Dat zijn enkel de vormen waardoor de kwaliteiten nu even stromen en jij ze oppikt. Waarom? Omdat jij die kwaliteiten zelf bent. Het is herkenning dat je zo blij stemt, het voegen bij, het je ermee verbinden. Nogmaals: niet het verbinden met de fiets of met het bos, maar het verbinden van de essentie van wie je bent met de essentie van wat je meemaakt, zoals het zich aan jou op dat moment openbaart. Neem die klik mee naar ‘het volgende’.
Zie de deur die de activiteit van het eerste vinkje voor jou is om afgestemd te zijn op wie je ten diepste bent, niet als enkele deur, maar als een schuifpui. Het geeft je toegang tot veel meer dan je in je vorm-gerichte denken automatisch aanneemt. Kwaliteiten stijgen uit boven vorm, je draagt ze in je en je straalt ze uit. En dat vormt vervolgens je ervaring van ‘het volgende’. Je afgestemde denken maakt het zo.
Wat betreft het ongeduld en de teleurstelling die zich soms van je meester maken. Het Engels kan hier helpen: patient, derived from patientem: bearing, suffering. Als je geneigd bent te denken in termen van geduld, bedenk dan: wil ik me als een patiënt gedragen, dicht ik mezelf de slachtofferrol toe? Draai om. Keer je ongemak de rug toe en vereenzelvig je met de kwaliteiten van je eerste vinkje. Je kunt ongeduld analyseren tot je een ons weegt, maar uiteindelijk hup je van het ene konijnenhol naar het andere. De zon schijnt op de aarde, niet eronder.
Voor teleurstelling geldt: dis-appointment. Zodra je het voelt, zou je moeten denken: dit is een afspraak (appointment) die ik helemaal niet wil hebben. Konijnenholen dus. Draai je om.
Dat zijn de tussenstappen die we je zouden willen geven. En verder: doe wat je hart je ingeeft. Als je huis schoonmaken en het land rondtoeren je een goed gevoel geven, zie die activiteiten dan als bezigheden die je dichter bij je eerste vinkje-kwaliteiten brengen. En ga ervoor. Als ze je geen goed gevoel geven, stop er dan meteen mee. Niet doen. Met andere woorden: het zijn konijnenholen, triggers voor patiëntengedragingen, en afspraken die je helemaal niet wilt hebben.
Joh: Dank u.
----------- English version ------------
Akasha, 20 July 2020, Monday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. It is a good morning, a terrific morning. There is so much to appreciate and enjoy and to be grateful because of. There is no need to identify aspects or elements that make you feel happy. At times that may help to get your focus straight. But once it is, you can just let the experience wash over you and simply be immersed in enjoyment through your joining. For that is what this is about: the truth in you finds the truth in what you encounter, or put differently: the light, as it streams into the world through you and as you, meets up and links up with itself in an expanding movement.
Please, begin.
A participant responded to Friday’s invitation:
“My question for the Akasha, see below. Great that you’re doing this. Thanks!
- the first check for the activity that you enjoyed most; riding my bike through the woods.
- the second check for the activity that took up the most of your time as compared to the other activities; cleaning the house for a viewing and looking for a great new home somewhere in the country together with my husband.
We are in the process of selling our house. When we started out we thought it would sell quickly. I want to speak for myself. I don’t always have a lot of patience, and I noticed that I feel disappointed each time a viewing does not lead to an offer.
I have two questions. The first one is about form/quality. The second question is about a possible step in-between.
1. The thing I apparently feel is important (spend most of my time on) is: presenting my home the best I can and finding a nice new place. We are enjoying the process, but at times it is stressful too. Have I landed myself too much in form? Form as an accomplished sale, perhaps? In addition, finding a nice potential home, but at the same time not being able to look forward to it because our home has to sell first … I find that tricky, too.
2. When I feel disappointed by the occurrences, I don’t feel happy and I get impatient. That means, according to what I’ve learned from the Akasha, that my inner being is calling me to join it in a place my daily self has not yet arrived at. My inner being must be very patient (duh), but I find it hard to be so. And then I feel irritated to boot. What might be a step in-between, now that I am not able to get “from here to there”?
Thanks so much in advance for your attention and response, and Johanna many thanks for your help. I’m okay with an answer in the group. No hurries!”
Please offer your insights.
It is interesting that all of your attention goes to the second check. The first check, “riding my bike through the woods” gets zero limelight. And that is quite understandable, precisely because there is a flow to it and it comes to you naturally. The reason we mention it is the pearl that is contained in it and that you could consciously use as your “trump card” for other focus areas. We quote again what we said about the first check:
“The activity you enjoyed most is the one in which you are most likely to have been aligned with creative principles to a large extent. To check if this is true, consider how eager and ready to go you felt right after the activity was completed.”
The part “eager and ready to go” is what we mean. Take it with you, carry it with you. Not as a foreign element, but as something that is yours, that belongs to you. For it does. The appreciation and joy that the activity of the first check (in this case: riding your bike through the woods) wakes up in you, that is who you truly are.
We started today by saying that it may sometimes be helpful to examine the aspects in an activity that make you feel happy. What are those aspects in the case of riding your bike through the woods? The inspiring qualities that you feel so clearly have nothing to do with the specific form of your bike, of biking, or of the forest. They are only the forms through which the qualities happen to flow at a certain time and that you are picking up on. Why? Because you are those qualities. It is the recognition that engenders joy, the joining, the connecting. Again: it is not about connecting with your bike or with the forest, but about the connecting of the essence of who you are with the essence of what you are experiencing in the way it is presenting itself to you at a given moment. Take the click with you and run with it.
Do not see the door of your first click activity to attunement to your true nature as simply a door. It is a huge sliding-doors front. It gives access to a lot more than you would automatically assume in your form-directed way of thinking. Qualities rise above form, you carry them in you and you radiate them. And that is what shapes your experience of what you meet next. Your attuned thinking makes it so.
Regarding impatience and disappointment that sometimes beset you. The word patience is derived from patientem: bearing, suffering. When you tend to think in terms of patience, think again. Do I want to behave like a patient, do I assign myself the role of victim? Turn around. Turn your back on your discomfort and identify with the qualities of the first check. You could examine impatience till the cows come home, but in the end you will simply be hopping from one rabbit hole into another. The sun is shining on the earth, not below it.
Regarding dis-appointments, as soon as you feel dis-appointed you should know: this is an appointment I do not want at all. It's a rabbit hole. Turn around.
Those are the in-between steps that we would like to offer. And for the rest, move with how you are moved within. If cleaning house and touring the country give you a great feeling, consider those activities the means to come closer to your first check qualities. And then go for it. If they do not give you a positive feeling, quit. Don’t do them. In other words: they are rabbit holes, patient-behavior triggers and appointments you do not want.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten