----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 24 juli 2020, vrijdag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. We zijn hier. Je kan beginnen.
Joh: Dank u voor uw leiding gisteren over het signaal dat ik kreeg (benauwdheid). Ik heb, denk ik, kans gezien het te interpreteren als aanmoediging om van binnen op te schuiven naar een meer liefdevolle en inclusieve plek. Het heeft me geholpen om de plek van vrede binnenin te vinden van waar ik alle betrokkenen kan beschouwen en benaderen met een hart vol liefde.
That’s the spirit. Liefde wil door je heen stromen. Gehechtheid aan vorm blokkeert het stromen. Je bent doordrongen van liefde voor alle betrokkenen. De opluchting die je voelt, komt doordat die liefde nu ongehinderd kan stromen nu dat je gehechtheid aan vorm hebt losgelaten en je jezelf volledig hebt ondergedompeld in de liefde die van binnen opborrelt.
Joh: Maar liefde heeft een vorm nodig om zich in uit te drukken, toch?
Nee en ja. Nee, het heeft jouw beperkte dagelijkse, zorgen-makende zelf niet nodig om de vorm te kiezen. Ja, het neemt de vorm aan die het beste is voor alle betrokkenen, als je het toestaat. Hoe sta je het toe om de vorm te vinden waarbij allen gebaat zijn? Door je er voor 100% op af te stemmen.
Joh: Thank you.
Een van de deelnemers stuurde de volgende vraag in:
D: Beste en zeer geachte Akasha,
Mijn vraag betreft wat u het licht noemt. Dat is er altijd, in alle verscheidenheid. In theorie begrijp ik dat wel, maar in de praktijk van alledag vind ik sommige zaken helemaal niks. Dan zie ik daarin niet zo 'het licht'. Ik begrijp dan dat ik me daarin vergis. Dat kan twee dingen betekenen. Ofwel ik zie in die situatie niet als licht wat eigenlijk wel licht is (licht in de zin van het levensprincipe in alles). Ofwel ik zie iets wat geen licht (levenskracht) is, en heb dat dus per ongeluk zelf 'verzonnen', bedacht, aangemaakt.
Voorbeeld: ik vind de coronacrisis eigenlijk gewoon onzin. Het gaat uit van de bescherming van het lichaam, maar ik ben niet mijn lichaam. Er valt niets te verdedigen en een ander kan mij niets aandoen, ook al zou ik corona krijgen.
Dus als ik kijk naar hoe men omgaat met de coronacrisis, dan zie ik de vooronderstellingen: Ik ben mijn lichaam dat zwak is en beschermd moet worden; een ander kan mij besmetten, dan heb ik pech en dat moet ik zien te voorkomen; dus is het is nodig dat ik mijzelf adequaat verdedig.
Ik wil leven in een wereld waar deze veronderstellingen niet (meer) gelden. Dus als iemand hiervan overtuigd is, dan kan ik zeggen: het is wel licht, levenskracht, wat hier naar voren komt, nl. in de vorm van zelfzorg bijvoorbeeld. Of ik kan zeggen: datgene wat ik zie is geen licht. Maar nu zie ik dat dat niet klopt. Het is altijd licht, alleen denk ik soms dat het iets anders is! Dus de eerste optie geldt. Dat wil zeggen: ik kan zoeken naar de zienswijze die erkent dat datgene wat ik waarneem ook weer een vorm is van liefde, licht, levenskracht.
Graag uw visie hierover, als dat mogelijk is. Heel veel dank.
Graag uw commentaar en inzicht.
We willen beginnen met de laatste alinea waarin je schrijft, ‘dus als iemand hiervan overtuigd is, kan ik zeggen ...’. Je hoeft niets te zeggen. Je mag rusten in dat wat je weet en de liefde in je doet het spreken voor je. En voel je geen inspiratie opborrelen, voel je geen intuïtieve ingeving op je lippen, wees dan vol vertrouwen tegenwoordig. Dat is alles.
Als je observeert dat iemand overtuigd is van de aannames die je opsomt, dan is die observatie niets anders dan een beeld dat je ziet in de wereld. En beelden die je ziet in de wereld zijn een spiegeling van de inhoud van je mind.
Doet het je iets, die observatie? Als de observatie je niets doet, als je er niet warm of koud van wordt, dan is het pakket dat met de observatie is verbonden nu niet aan de beurt voor jou om mee aan de gang te gaan.
Word je blij gestemd van de observatie, dan betekent dat dat het licht in jou het licht in het beeld heeft herkend en zich ermee heeft verbonden.
Word je er gefrustreerd, boos, geïrriteerd, moedeloos enzovoorts van? Dan is dat een teken dat er binnen in je een afstand is ontstaan tussen de plek van waaruit je hogere zelf de situatie bekijkt en de plek van waaruit je dagelijkse bewustzijn de situatie bekijkt. Werk aan de winkel! Betekent dat: schuiven met vormen op het niveau van het canvas? Nee. Het betekent van binnen de plek opzoeken vanwaar je hogere zelf je aan het roepen is. Het is immers op die plaats beland in opdracht van jouzelf, als gevolg van de conclusies die je getrokken hebt op basis van het ervaren van het leven. Welke plek is dat, waar is die plek? Het is de plek van optimisme, hoop, vertrouwen, vrede, opgewektheid, speelsheid, liefde, licht. En je weet dat je je in de buurt bevindt wanneer de benauwenis afneemt en je opluchting voelt.
Nu de eerste alinea. Over het licht schrijf je: “Dat is er altijd”. Het licht is er niet alleen altijd, het is het enige dat er is. Wanneer je denkt een beeld in de wereld te zien dat niet van licht spreekt, dan komt dat omdat er een waas over de schepping ligt die het lichtbeeld vertekent. Die waas, en dus het vertekend beeld, ontstaat door iets wat actief is in je mind dat niet overeenstemt met pure liefde. Dat kan angst zijn, wantrouwen, ongeduld, noem maar op. Je hoeft niet precies te weten wat het is. Wel is het belangrijk te beseffen dat er niets mis is met de schepping, helemaal niets. Alles is licht en alleen maar licht. De aanpassing die maakt dat je dat ook zo kan ontvangen, die aanpassing moet in je gebeuren.
Allereerst besef je dat de plek van verandering in je zit. En dan stem je je af op een creatieve kwaliteit die je aanspreekt, die op dit moment toegankelijk voor je is, of waarvan je het gevoel hebt dat die nu juist in het beeld mist. Maakt niet uit. Hoe dan ook, je dompelt je onder in een creatief principe. Op het moment dat je dat doet, ben je in feite bezig met ‘zoek eerst het koninkrijk’, en dan mag je er voor 100% op vertrouwen dat al het andere je gegeven wordt.
Wat is al het andere? Alle vormen die spreken van de kwaliteit van het koninkrijk. Alle tijdelijke, wisselende, dansende vormen waarin het scheppingslicht in jou zichzelf herkent. De ontmoeting en de verbinding van licht met licht is aanstekelijk. Dat merkt iedereen, want iedereen is immers licht, ook al zijn ze zich daarvan niet bewust. En daar zijn geen woorden voor nodig, geen strategieën, geen overtuigingskracht. Het enige dat nodig is, is het te laten gebeuren.
Joh: Dank u.
----------- English version ------------
Akasha, 24 July 2020, Friday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. We are here. You may begin.
Joh: Thank you for your guidance yesterday regarding the signal I received (of distress) that I have been able to reinterpret as an encouragement to move to a more loving and inclusive place inside. It helps me find the place of peace within and regard and approach all involved with a loving heart.
That is the spirit. Love wants to flow through you. Attachment to form blocks the flow. You know that you love all involved dearly. Now that you have allowed the love to flow unhindered you feel relief, for you have let go of attachment to form and have immersed yourself completely in the love that wells up within.
Joh: Yet, love needs a form to express, right?
No and yes. No, it does not need your limited daily-worrisome-self to figure out the form it should take. Yes, it will take a form that is the best possible form for all involved, if you will let it. How can you allow it to find the form that benefits all? By aligning with it 100%.
Joh: Thank you.
One of the participants sent in the following question:
P: Dear and highly esteemed Akasha,
My question has to do with what you call the light. It is always present, in all diversity. I understand in theory, but in daily practice I don’t like some matters at all. I have trouble seeing “the light” in them. I understand I am wrong. That can mean two things. I either do not see the light in what really is light (light in the sense of the life principle in everything) in that situation, or I see something there that is not light (life force) and so I must have made it up by accident, fantasized it, fabricated it.
Example: I think the corona crisis is pure nonsense. It is based on the protection of the body—but I am not my body, there is nothing to protect and someone else can never harm me, even if I were to get corona. So, when I look at how people are dealing with the corona crisis, I detect the following assumptions: I am my body that is weak en needs to be protected; someone else may infect me and that would be tough luck, so I need to prevent that from happening; therefore I need to protect myself adequately.
I want to live in a world where these assumptions no longer hold. So that I could say to someone who is still under their spell: it is light, life force, that has come forward. For example in the form of self care. Or I could say: the thing I am seeing is not light. But now I see that that isn’t right. It is always light, only sometimes I think it isn’t! So the first option is valid. That means: I can look for the viewpoint that recognizes that the thing I am observing is a form of love, light and life force.
Please share your vision on this, if possible. Many thanks.
Please comment and share your insights.
We would like to start with the final paragraph in which you write “So that I could say to someone who is still under their spell ...”. There is no need to say anything. You can rest in that which you know, and the love in you will do the speaking for you. And when you do not feel inspiration welling up, and do not feel an intuitive hunch moving your lips, then be present fully trusting. That is all.
When you observe someone who is convinced of the assumptions you list, then that observation is only an image that you see in the world. Images you see in the world mirror back to you the content of your mind. Does the image move you one way or the other?
When the image does not move you, if no buttons are pushed, then the matter related to the observation is not up for you to deal with at this time.
Does the image make you happy? If it does, it means that the light in you has recognized the light in the image and has connected with it.
Does the image make you feel frustrated, angry, irritated, despondent, and so on? That would be a sign that within you there is a distance between the place from which your higher self is viewing the situation and the place from which your daily self awareness is viewing the situation. There’s work to be done! Does that mean: trying to move forms on the level of the canvas? No. It means you need to find the place within from where your higher self is calling you. After all, it is in the spot that you assigned to it, on the basis of the conclusions you have come to on the basis of your experience of life. Which spot is that, where is it? It is the place of optimism, hope, trust, peace, cheerfulness, playfulness, love, light. And you will know you are in the vicinity when your distress decreases and you start to feel relief.
Regarding the first paragraph: About the light you write “It is always present”. Not only is the light always present, it is the only thing there is. When you think you see an image in the world that does not speak of light, then the reason it appears is a haze that lies across creation distorting the light image. That haze, and so the distorted image, has arisen because of something that is active in your mind which does not correspond to pure love. That could be fear, distrust, impatience, and so on. You do not have to know exactly what it is. It is important though to realize that nothing is wrong with creation, absolutely nothing. Everything is light and only light. The adjustment that would make you receive it that way, that adjustment will have to happen within.
First you fully understand that the place of change is within. And then you attune to a creative quality that speaks to you, that is accessible to you at this moment, or that you feel is missing in the image you were observing. It does not matter. Choose a creative principle and immerse yourself in it. The moment you do so, you are in fact engaged in “seeking first the kingdom”, and then you may trust 100% that all the rest will be given you.
What is all the rest? All forms that speak of the quality of the kingdom. All temporary, changing, dancing forms in which creation’s light in you recognizes itself. The meeting and connecting of light with light is contagious. Everybody notices, because everybody is light after all, even if they are not aware of that fact. Words are not needed, nor strategies or persuasion. The only thing that is needed, is allowing it to happen.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten