----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 23 juli 2020, donderdag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. Vrede is overal om je heen, vrede is al wat er is. Als je dat niet zo ervaart op een gegeven moment, betekent dat dat je focus niet op vrede is gericht maar op één of andere vorm ‘buiten je’. Het feit dat je focus niet op vrede is gericht, veroorzaakt het ongemak, want je eigenzinnige focus komt niet overeen met wat je innerlijke wezen is en weet. Begin maar.
Joh: Dank u. Ik geloof dat ik dat even heel hard nodig had! We bereiken in de familie geen overeenstemming over een keertje samen komen. Misschien moeten we een paar maanden wachten totdat de infectiecijfers zijn gedaald. Tegelijkertijd denk ik dat als we de bekende voorzorgsmaatregelen nemen, we elkaar toch zouden kunnen ontmoeten zonder het risico te lopen het virus op te lopen.
Ik weet dat mijn ongemak niets te maken heeft met iemands gezichtspunt noch met het virus en de toegeschreven dreiging. Het heeft alles te maken met hoe ik deze situatie tegemoet treed, namelijk vanuit een gezichtspunt dat minder inclusief, minder heel, minder liefdevol is dan het gezichtspunt dat mijn hogere zelf heeft en van waaruit het me roept. Die afstand in mij veroorzaakt de benauwdheid die ik voel.
Voordat ik met deze sessie begon, rustte ik even in de ACIM-uitspraak “Ik wil de vrede van God”. En ik realiseerde me dat ik door kan gaan met argumenten voor en tegen afwegen tot sint-juttemis, maar dat de oplossing van mijn ongemak niet ligt in het afwegen van argumenten. Het ligt niet in besluiten wie gelijk heeft en wie niet en wie zich aan wie moet aanpassen. De oplossing ligt in opschuiven naar het gezichtspunt van waaruit mijn hogere zelf het leven beschouwt. En ik weet wat dat gezichtspunt is door het verslag van gisteren te lezen: het is liefde in uitdrukking. Het is totaal onafhankelijk van vorm-voorkeur, zoals wel of niet samenkomen, en indien wel samenkomen op welke manier, enzovoorts. Het is totaal liefdevol en bereid, verdraagzaam en meegaand naar iedereen toe. En zelfs als mijn dagelijkse zelf de uitkomst waarin zo’n hoger gezichtspunt (= mind inhoud = bouwsteen voor vertaling naar beelden die ik in de wereld zie) zou uitmonden, niet kan zien, kan ik wel vertrouwen hebben dat zo’n uitkomst er komt vanwege het scheppingsprincipe. Ik kan vertrouwen hebben in het proces van afstemming met scheppende kwaliteiten, en stoppen met me bezighouden met zorgen en ongemak op het niveau van zorgen en ongemak. Ik kan vertrouwen hebben dat afstemming dan zal brengen wat het beste is voor alle betrokkenen.
Goed gezegd. Wat ook het beeld is dat je ziet, wat de details, de voors en tegens ook zijn, het is allemaal vorm. Vorm valt op de best mogelijke manier op zijn plaats alleen als je eerst van binnen bent afgestemd. Je hebt horen zeggen dat je eerst het koninkrijk moet zoeken en dat dan de rest je wordt gegeven. Deze situatie gaat precies over het toepassen van dat principe.
Laat verschijningen je niet voor de gek houden en denk niet dat er iets mis is met de wereld (een rondzwervend virus, ha!), of je familie (diverse opinies over een samenkomst). Dit zijn allemaal beelden die je in de wereld ziet en die zijn op zichzelf niets anders dan een spiegeling van de inhoud van je mind.
Je (in het algemeen) zou je nek kunnen breken bij het uitdokteren van van alles op het niveau van vorm en verschijning. En dat gebeurt ook vaak. Wanneer er zich een beeld aan je presenteert en je voelt van binnen benauwdheid ontstaan, dan betekent dat dat het beeld je zegt dat nu de tijd gekomen is om van binnen een stukje op te schuiven. Nu is het de tijd om vertrouwde denk- en gevoelspatronen te laten gaan, om je gevestigde default setting richting de situatie te laten gaan. Dus laat je gebruikelijke manier van omgaan met dit soort dingen los. Laat benauwdheid niet over je innerlijke ruimte regeren. Begrijp dat de benauwdheid een signaal is, niets meer. Het is een signaal om liefde voor allemaal te omarmen en te voelen, vrede voor allemaal, blijheid voor allemaal. En allemaal, daar hoor jijzelf ook bij.
Joh: Dank u.
----------- English version ------------
Akasha, 23 July 2020, Thursday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. Peace is all around, peace is all there is. If that is not your experience at a given moment, it means that your focus is not on peace but on some form “out there”. Your being focused away from peace is what is generating discomfort, because your wayward focus is at odds with what your inner being is about and knows to be true. Now, proceed.
Joh: Thank you. I think I needed to hear that very badly! In the family we can't seem to reach an agreement regarding a get-together because of the risk of infection. Perhaps we should wait a few months till the infection rates are down. At the same time I feel that with the known precautions in place we should be able to meet without running the risk of becoming infected.
I know my discomfort has nothing to do with anyone's perspective, nor with the virus and the alleged threat it poses. It has everything to do with my handling of this situation from a viewpoint that is less inclusive, less whole, less loving than the viewpoint my inner being has and from which it is calling me. That discrepancy is causing the distress that I feel inside.
Before starting this session I rested in the ACIM statement “I want the peace of God” for a while. And I realized that I can go on about arguments pro and con till the cows come home, but the resolution of my discomfort is not in the weighing of arguments, it is not in deciding who is right and who is wrong and who should adjust to whom. The resolution lies in moving up to the viewpoint my inner being is viewing life from. And I can know what that viewpoint is by reading yesterday’s transcript: It is love in the process of expressing. It is totally independent of form preference, like attend or not attend, and if attend then in what way, and so on. It is entirely loving and willing, allowing and accommodating towards all involved. And even if my daily self can’t see the outcome that such an elevated viewpoint (= mind content = building block for extension into images I see in the world) would result in, I can trust that it will have to come about as a matter of creation principle. I can trust the process of aligning inwardly with creative qualities, and quit entertaining worries and discomfort at their level. I can trust that inner alignment will bring that which is best for all involved.
Well said. No matter what the image you are seeing, no matter what the details, the ins and outs, and pros and cons are, all that is form. Form detail will take care of itself in the best possible way only when you first align within. You have heard it said that you should seek first the kingdom, and all these things will be given to you as well. This situation is exactly about applying that principle.
Do not let appearances fool you into thinking that something is not right with the world (the roaming virus, ha!), or the family (different takes on a reunion). All of these are images you see in the world and as such are nothing other than reflections of the content of your mind.
You (in general) could break your neck trying to figure things out on the level of form and appearance. And it often happens. When an image presents itself to you and you sense inner distress, it means that the image is telling you that now the time has come to move up a notch inwardly. Now is the time to let go of familiar patterns of thought and feeling, to let go of your customary default setting regarding the situation. So let go of your habitual way of dealing with something like this. Do not let anxiety govern your inner space. Understand that the anxiety is a signal, nothing more. It is a signal to embrace and feel love for all, peace for all, joy for all. And all includes you as well, mind you.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten