----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 1 juli 2020, woensdag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. We zijn hier. Je kan beginnen.
Gisteren had u het over co-creatie wanneer licht licht ontmoet. “… dan ga je voor de vonk en voor het medeschepperschap.” Wat betekent dat in verband met het idee dat we hier zijn gekomen om een taak te verrichten, een missie te volbrengen, een “levenswerk” te doen?
De vonk zie je wanneer iemand een taak aan het doen is, zich aan een missie verbindt, zich bezighoudt met dat wat blijkt zijn/haar levenstaak te zijn.
Wanneer mensen hun leven overwegen in termen van vragen als “Waarom ben ik hier?”, of “Welke taak moet ik hier doen?”, stevenen ze meestal direct op een concreet doel af: een of andere opzet die er aantrekkelijk uitziet, of een roeping die verheven klinkt. En ze beginnen hun leven daaromheen te arrangeren. En als ze dan eenmaal het doel bereikt hebben, of soms al halverwege de weg naar het doel, merken ze dat het vuur gedoofd is en dat het doel niet helemaal is wat het eerst beloofde te zijn. En dan begint het proces opnieuw, proberen ze iets te vinden waardoor hun hart sneller gaat kloppen, dat hen motiveert om de jaren die hun in dit 3D-rijk gegeven zijn waardevol te laten lijken.
Maar ze hebben de vonk overgeslagen. Ze hebben de vonk overgeslagen, omdat ze zichzelf niet de vraag hebben gesteld “Wie ben ik?”. Uiteindelijk is de identificatie met een gegeven concrete taakomschrijving gedoemd om tot een gevoel van beperkt-zijn te leiden, want je ware natuur kan niet in een vorm gestopt worden.
Wie was Jezus? Een timmerman? Een rabbi? Een nar? Hij was de zoon van de bron in de verschijning van een zoon van de mensen, oftewel: een volmaakte uitdrukking van de essentie van de bron onder de mensen. Hij belichaamde een fysiek portaal waardoor alle pure en positieve scheppingskwaliteiten van de bron zich konden uitstrekken naar en in de wereld. Er was geen persoonlijke agenda met drijfveren en doelen, maar een ondubbelzinnige afstemming op de innerlijke levensvonk, een ondubbelzinnig vertrouwen daarin, en een volledige inzet om de leiding ervan te volgen.
Het is moeilijk om in een keer een doel-gedreven state of mind, die gewend is aan doen en aan aanpakken en aan dingen bereiken, te laten gaan. Je beweegt geleidelijk richting een state of mind die volkomen afgestemd is op goddelijke overdracht, die vertrouwt op innerlijke impulsen in plaats van op de doel-gedreven impulsen die zo bekend zijn.
En dus gebeuren de dingen in stadia, je neemt stappen, één voor één. Ze zullen onvermijdelijk leiden tot een medescheppend leven waarin het innerlijke licht de gids is; dat licht weet hoe het door elk bereidwillig portaal moet stromen om het licht te ontmoeten dat het op zijn pad vindt om zich er vervolgens mee te verenigen. De vonk zal alle betrokkenen inspireren tot de benodigde stappen voor wat betreft doen en spreken. De vonk heeft de visie en, terwijl je aan boord bent, zal je er een glimp van opvangen en er blij om zijn.
Jouw taak is het om de vonk te beleven. De visie en de logistiek behoren bij de bron.
Joh: Thank you.
----------- English version ------------
Akasha, 1 July 2020, Wednesday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. We are here. You may get started.
Yesterday you talked about co-creation happening when light meets light. “You would want to aim for the spark and be a co-creator.” What does that mean relative to the idea that we have come here to accomplish a task, to fulfill a mission, to do “our life’s work”?
The spark shows itself in someone doing a task, in engaging in a mission, in being about something that turns out to be their life’s work.
Usually people, when thinking in terms of the questions “Why am I here?” and “What am I supposed to do or accomplish?”, go straight for a tangible goal: some set-up that looks appealing or some calling that sounds lofty. And they will go about arranging their lives around that goal. And once they have reached the goal, or perhaps even already halfway there, they lose interest, for achieving the goal wasn’t all that it promised to be. And they enter the process again, trying to find something that fires them up, that motivates them to make their years in this 3D realm seem worthwhile.
But they have skipped the spark. They have skipped the spark, because they have not asked themselves the question “Who am I?”. Eventually, identifying with any given concrete job description is bound to become a restrictive experience, because your true nature cannot be confined to form.
Who was Jesus? A carpenter? A rabbi? A jester? He was the son of source appearing as a son of men, meaning: a perfect expression of the essence of source among men. He embodied a physical portal through which all of the pure and positive creative qualities that make up source could flow and extend into the world. There was no personal agenda with drives and goals, but an unequivocal attunement to the inner life spark and an unequivocal trust in it and commitment to follow its lead.
It may be difficult to release a goal-driven state of mind, which is used to engaging with form in order to move and change and achieve, all at once. You gradually grow towards a state of mind that is wholly aligned with divine impartation, trusting its impulses over the goal-driven impulses that used to be so familiar.
And so, things happen in stages, you take steps, one after the other. Those steps will inevitably lead to a co-creative life where the inner light is the guide; it knows how to stream through any willing portal in order to meet the light it finds on its path and unite with it. The spark will inspire any necessary step in terms of doing or saying in all involved. The spark has the vision, and as you are on board you will catch a glimpse and feel happy because of it.
Your job is living the spark. The vision and the logistics are source’s.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten