----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 21 juni 2020, zondag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. Begin maar.
De vriendin die gisteren aan het woord was, schreef in een reactie op de blogpost met de kersenboom-metafoor:
“Heel mooi beeld! Ja, daar kan ik mij wel iets bij voorstellen. Ik denk trouwens dat ik dat ook doe, maar niet zo gestructureerd. Ik krijg de inzichten dan ook niet zo mooi op een blaadje, maar eerder in flarden doorheen mijn leven. Maar ik ben wel altijd op zoek naar verklaringen en hoe ik beter kan leven. En op die manier wortel ik ook, denk ik. Ik vind het wel fijn om in de buurt van jouw kerselaar te mogen staan. Het zijn lekkere en voedzame kersen :))”
Graag uw commentaar als u denkt dat dat nu zou helpen.
De kersen zijn van haar. Niet alleen in de zin van dat ze ze mag plukken en ervan genieten, maar ook in de zin van dat ze net zo goed van haar komen als van jou. Zijzelf is de boom, in andere vorm, die ernaar kijkt. En dat geldt voor iedereen.
We halen hier even het principe terug van reflectie: de beelden die je in de wereld ziet, spiegelen de inhoud van je mind. Dat geldt voor tijd-ruimte beelden in de wereld, maar net zo goed voor gevisualiseerde beelden. Dus wanneer je op een positieve manier reageert op een bepaald beeld – of het nu een herinnering, een huidige gebeurtenis, een hoop, of een visualisatie is – dan betekent dat dat het licht in jou zichzelf in het licht in het beeld heeft herkend, en de twee zich hebben verbonden: nu vindt schepping plaats. Het licht verdiept en spreidt zijn warmte om zich heen, en wekt het licht in iedereen wiens afstemming ook maar een beetje in de buurt is.
Dit is tegelijk een unieke gebeurtenis als een heel veel voorkomende. Het is uniek in de zin dat het licht altijd nieuwe manieren vindt om zich uit te drukken, en veel voorkomend in de zin dat het voor de schepping business as usual is. Licht dat licht ontmoet, zo schept de schepping.
Joh: Dank u.
Akasha, 21 June 2020, Sunday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. Go ahead.
The friend who was mentioned in yesterday’s session responded to the blogpost containing the cherry tree metaphor as follows:
“Beautiful image! Yes, I can see it in my mind’s eye. I think I’m sort of doing the same thing, but less structured. I don’t get the insights presented to me on a platter, but rather in snippets throughout my life. But I am always searching for explanations and for ways to improve my way of living life. And in that way I become rooted too, I think. I like standing close to your cherry tree, though. The cherries are yummy and nutritious :))”
Please comment if you think that would be helpful at this time.
The cherries are hers. Not just in the sense that she can have them and enjoy them, but in the sense that they come from her as much as they come from you. She herself is the tree, in different form, looking in. And that holds for all.
We bring to mind the principle that the images you see in the world are reflections of your mind’s content. This holds for space-time images in the world, but just as much for visualized images. So when you relate positively to a given image – be it a memory, a current occurrence, a hope, a visualization – it means that the light in you has recognized itself in the light in the image and the two have connected: now creation has taken place. The light deepens and spreads its warmth around, waking the light in anyone whose attunement is in close enough proximity.
This is both a unique happening and a very common one. It is unique in the sense that the light always finds novel ways to express, and common in the sense that this is business as usual for creation. Light meeting light, that is how creation creates.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten