----------- English version below, please scroll down ------------
Akasha, 20 juni 2020, zaterdag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. We zijn hier op deze heel goede morgen. Wat houdt je bezig?
Een lieve vriendin die de blog van gisteren had gelezen op de site, over je ware natuur en ziekte, merkte op:
“Ik kan me niet voorstellen dat iemand je dat influistert. Ik denk gewoon dat het jouw wijze zelf is, en daar luister ik graag naar.”
Ik moest lachen om die opmerking. Ik zag mezelf al voor me, ijverig een dictaat opnemend …, haha. Maar ze werpt wel een interessant punt op. Kunt u iets zeggen over wat er nu precies gebeurt wanneer ik intuïtief schrijf?
Je vriendin zegt het goed. Maar het hangt wel af van de manier waarop je er naar kijkt, van de context die je als je basis neemt.
Wanneer je ondergedompeld bent in de dagelijkse gebeurtenissen en het framework van de wereld, dan lijkt het of intuïtief schrijven uit het niets komt en in principe iemands op hol geslagen voorstellingsvermogen is.
Wanneer je de mogelijkheid toelaat dat er meer tussen hemel en aarde is dan wat de lichamelijke zintuigen ons voorschotelen en ons doen geloven, dan zie je intuïtief schrijven als tappen uit het meta-fysische rijk, een rijk voorbij het fysieke, dat sommigen het onderbewustzijn noemen, of het collectieve onderbewustzijn.
De manier waarop wij zouden beschrijven wat er gebeurt wanneer je intuïtief schrijft is een soort verbreden en verdieping. Stel je een boom voor die zijn wortels breder en dieper de aarde instuurt en zijn takken uitspreidt. Overvloed is het gevolg wanneer bloesem de boom een witte kroon geeft, bladeren beginnen te vormen, en er als klap op de vuurpijl kersen verschijnen, te veel om te tellen. Dit uitbreiden en verdiepen van de wortels is wat intuïtief schrijven is.
Kan je zeggen dat de kersenoogst aan het eind van het seizoen bij de boom hoort? Wanneer je er vanuit een praktisch, dagelijks frame naar kijkt, ben je geneigd te zeggen: ja. Maar er zouden geen kersen zijn geweest als de boom zijn wortels niet dieper en dieper in de aarde had gestuurd en als het daar niet de benodigde voedingsbronnen had gevonden. Er zouden geen kersen zijn geweest als de regen en de zon hun zorg niet over de boom hadden uitgestort, en honingbijen hun verstuiving niet hadden gedaan.
De kersenoogst is een teken van de verdieping en verbreding van creatieve impulsen, van opnemen en omarmen.
Joh: Dank u.
----------- English version ------------
Akasha, 20 June 2020, Saturday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. We are here on this very good morning. What’s on your mind?
A dear friend who had read yesterday’s transcript on our true nature and illness on the site, remarked:
“I can’t imagine someone whispering it in your ear. I just think it is your wiser self, and I’m glad to listen to that.”
The comment made me smile, I could just picture myself diligently taking dictation …, haha. She raises an interesting point though. Could you please comment on what is in fact happening when I engage in intuitive writing?
Your friend is right. And yet, it depends on how you look at it, and on the context that you take as your basis.
When you are immersed in the daily happenings and framework of the world, then it would seem that intuitive writing comes out of nowhere and is a person’s imagination gone haywire.
When you allow the possibility that there is more between heaven and earth than what the physical senses bring to us and have us believe, then intuitive writing will be seen as tapping into the meta-physical realm, the realm beyond the physical, that some call the subconscious, or the collective subconscious.
The way we would describe what happens when you engage in intuitive writing is a kind of broadening and deepening. Think of a tree extending its roots wider and deeper into the earth and spreading out its branches. Abundance happens when blossoms turn the crown of a full-grown cherry tree all white, leaves begin forming and, for a grand finale, cherries start to grow, too many to count. This extending and deepening of the roots is what intuitive writing is.
Could you say that the end of season harvest of cherries belongs to the tree? When you look at it from a very practical, day-to-day-type of frame, you’d be inclined to say yes. But no cherries would have formed if the tree hadn’t extended its roots deeper and deeper into the earth and if it hadn’t found the needed nutrients there. No cherries would have formed if the rain and the sun hadn’t lavished their care on it, and honeybees hadn’t done their pollination. The cherry harvest is a sign of the deepening and broadening of creative impulses, of including and embracing.
Joh: Thank you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten