----------- English version below, please scroll down ------------
Co-creatie en uitwisselingsgroep, Akasha, 11 november 2020, woensdag
Goedemorgen. Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen. Het is een goede morgen. Het is feitelijk een geweldige morgen, net als de morgen van alle nieuwe dagen. Want nieuwe ochtenden zijn kansen om jezelf van binnen in lijn te brengen met liefde, vrijheid en vreugde, en om het inzetten op frustratie, zorgen-maken en streven wat te laten gaan om ze uiteindelijk los te laten. Want waarom zou je vast willen blijven houden aan zo’n gemoedstoestand of aan zulke gevoelens?
Dat weet ik niet. Misschien om te bewijzen dat ik gelijk heb en dat de wereld ‘buiten mij’ het verkeerd heeft?
Het is opmerkelijk dat u op deze wijze de sessie bent begonnen, want zoals ik hier zit komt de rook nog uit mijn oren. Bodo, onze hond, nam de benen zodra ik de riem los had gemaakt zodat hij kon spelen met een hondje dat we tegenkwamen, in plaats van verder te gaan met spelen. Ik zag hem nergens meer. Ik floot een paar keer en ging toen naar huis. Binnen een paar minuten hoorde ik hem bij de voordeur. Had hij in de gaten dat ik niet van plan was krijgertje te spelen? En toen, nadat hij eerst geduldig had gewacht terwijl ik een kop koffie maakte en zijn ontbijt klaarstond, begon hij plotseling met het op te habbelen voordat ik het startsein had gegeven. Dat rennen had hem blijkbaar hongerig gemaakt. Dit is iets waar ik al eerder tegenaan ben gelopen: de frustratie van me verantwoordelijk voelen maar niet genoeg controle hebben naar mijn smaak.
Deel uw inzichten alstublieft als u denkt dat dat nu nuttig zou zijn.
Je hebt je dit al eerder afgevraagd: in welke mate moet je vertrouwen op intuïtie – die van jezelf, Bodo’s, die van de omgeving en van de mensen die hij misschien tegenkomt – en in welke mate moet je inzetten op het controleren van de situatie.
De situatie met een hond is niet heel anders vergeleken met eender welke situatie waarin je je bezighoudt met aspecten van de schepping die je omgeven zoals huisdieren, mensen, situaties, overeenkomsten, regels enzovoorts.
Kunt u dat uitleggen?
Intuïtie is altijd de juiste keuze. Met andere woorden, je kan altijd, altijd, volledig vertrouwen op innerlijke leiding. Het probleem bij veel mensen is dat ze het niet horen, of, wanneer ze het wel horen, ze bedenkingen opwerpen omdat ze het niet vertrouwen.
Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen persoonlijke kenmerken en voorkeuren – zijn persoonlijke framework – en zijn eigen persoonlijke talenten en vaardigheden waar ze aan gewend zijn en die ze inzetten bij het contact met de wereld om hen heen. Bijvoorbeeld, als je een begaafde houtwerker bent, zal je dat talent en die vaardigheid gebruiken bij je houtwerk. Daarnaast kan je vertrouwen op intuïtie om je te leiden naar de meest inspirerende uitdrukking. Die intuïtie kan betrekking hebben op elke fase of aspect van het scheppingsproces, van het oorspronkelijke idee, tot de tekeningen, tot de finishing touches. Je zou op geen enkel moment in het proces je vaardigheden aan de kant zetten om intuïtie toe te laten. Nee, je laat je vaardigheid samengaan met de informatie die je van je innerlijke stem krijgt gedurende het hele proces.
En zo is het ook met relaties met mensen. Je hebt misschien een bepaald niveau van psychologische kennis, en die kennis resulteert dan in een bepaald niveau van interactie. Maar alleen vertrouwen op die kennis doet geen nieuwe deuren open in je relatie. Alleen intuïtie kan en zal dat doen, in welke fase en met betrekking tot welk aspect dan ook.
Wat betreft jouw relatie met je vrijheidslievende hond heb je een zeker niveau van vaardigheid ontwikkeld voor wat betreft omgaan met honden. Ongeacht dat niveau word je nu uitgedaagd om te vertrouwen op intuïtie, speciaal op momenten waarin je het gevoel hebt dat je vaardigheid niet voldoende is voor de gegeven situatie.
Dus zijn wegrennen is niet een signaal dat ik mijn trainingsvaardigheden op moet schroeven maar een signaal om te luisteren naar intuïtie en die te vertrouwen?
Allebei, tegelijkertijd.
Waarom gebeurt dit in deze relatie?
In je relaties met mensen vaar je al op innerlijke leiding tot zekere mate. De relatie met Bodo zet je op het verkeerde been omdat je zijn gedrag soms niet begrijpt, en dan heb je de neiging steun te zoeken in regels en training waarbij je intuïtie helemaal uitschakelt. Wat is een betere plek om de roep om je innerlijke leiding te vertrouwen dan de relatie met je dagelijkse metgezel, je eigen hond? Regels en training zijn prima, die zijn geweldig. Maar niet op zichzelf. Ze moeten zich mengen met intuïtie, ze moeten gevoed en opgetild worden door de informatie die de innerlijke stem geeft.
Wat zegt je intuïtie nu, op dit moment, wat betreft Bodo?
Dat ik naar de zitkamer moet gaan om hem te even te checken, zonder hem te storen mocht hij slapen.
Oké, doe dat maar.
Oké. Ik ging zitten en hij kwam naar me toe voor een aaitje en een knuffel toen ik mijn handen uitstrekte. Hoe is dit allemaal relevant voor andere aspecten uit mijn omgeving, zoals ‘mensen, situaties, overeenkomsten, regels enzovoorts’?
Het laat de rol van innerlijke leiding zien, hoe je je ervoor open stelt, je erop afstemt, het ontvangt en vertrouwt. Niet halfslachtig maar met heel je hart. Niet in plaats van persoonlijke talenten en vaardigheden, maar daarmee gemixt en gemengd. Intuïtie brengt je naar plekken waar je niet zou komen als je uitsluitend bleef vertrouwen op gezond verstand en vaardigheid. Het is net als gist in brood. Je krijgt het ene soort brood zonder gist, en een totaal ander soort brood met.
Dank u.
P.S. de volgende morgen. Tijdens de wandeling in de namiddag en de volgende morgen heb ik Bodo deels vrij laten rennen, timing volgens intuïtie. Hij bleef in de buurt en reageerde prompt wanneer ik hem riep.
----------- English version ------------
Akasha Co-creation and Exchange Group, 11 November 2020, Wednesday
Good morning. How shall we get started?
Good morning. It is a good morning. In fact, it is an excellent morning, as are all mornings. For new mornings are opportunities to align within with love, freedom, peace and joy, and to loosen your investment in frustration, worry and strife in order to let them go. For why would you want to hold on to any of those moods or feelings?
I don’t know. Perhaps to prove that I am right and things “out there” are wrong?
It is interesting you would start out this way, because as I am sitting here I am still fuming. Bodo, our dog, ran away as soon as I let him off lead to play with a dog that we ran into on our walk, instead of continuing to play. He was nowhere to be seen. I whistled a few times, but then headed home. Within minutes I heard him outside the front door. Had he sensed that I was not going to invest in a game of chase? And then, after first patiently waiting for me to get my coffee while his breakfast was standing ready for him, he suddenly started gobbling it up before I had given him the start sign. I guess the free run had made him very hungry. I’ve been running into this again and again: the frustration of feeling responsible but not having the amount of control I believe I need to have.
Please offer your insights if you feel that would be helpful at this time.
You have wondered about this before: how much to rely on intuition – your own, Bodo’s, the environment’s, including that of the people he might run into when he is off lead – and how much to invest in controlling the situation.
The situation with a dog is not much different compared to any other situation in which you are engaged with elements of creation that surround you like pets, people, situations, agreements, rules and so on.
Please explain.
Intuition is always the way to go. In other words, you can always, always, rely entirely on inner guidance. Now, the problem that arises with so many people is: you do not hear it, and when you do, you second guess it because you do not trust it.
Obviously, each person has their own personality traits and inclinations – their personal framework – and their own personal talents and aptitudes that they are accustomed to using when interacting with the world around them. For example, if you are a talented and skilled wood worker, you would use that talent and skill to do your woodwork. On top of that you could rely on intuition to guide you towards the most inspiring expression. That intuition might relate to any phase or aspect in the creation process, from initial idea, to drawings to finishing touches. In no phase of the process would you put your skill aside in order to allow intuition in. No, you allow your skill to merge with the information you get from the inner voice throughout the process.
And so it is with relationships with people. You may have a certain level of psychological knowledge, and that might take you to some level of interaction. But relying on that knowledge exclusively will not open new doors in your relationship. Only intuition can and will, in any phase and regarding any aspect.
Regarding your relationship and interaction with your freedom loving dog, you have developed a certain level of skill regarding dog handling. Irrespective of that level you are called to rely on intuition, especially at moments when you feel your skills level is not up to the challenge.
So his running off is not a call to invest in my dog training skills but a call to listen to and trust intuition?
Both at the same time.
Why is this happening in this relationship?
Well, in your human relationships you are already allowing inner guidance to guide you to a certain extent. The relationship with Bodo throws you off because you do not understand his behavior at times, and you then tend to turn to rules and training instead, shutting intuition out altogether. What better place to hear the call for reliance on inner guidance than the relationship with your daily companion, your own dog? Rules and training are fine. In fact, they are wonderful. But not on their own. They need to be blended with intuition, they need to be nourished and augmented by the information the inner voice provides.
What does your intuition tell you now, this very moment, regarding Bodo?
To go into the living room and check on him, without disturbing him in case he is sleeping.
Okay. Go and do that.
Okay. I sat down and he came over to me for a pat and a cuddle when I held out my hands. How is all this relevant to other elements that surround me, like “people, situations, agreements, rules and so on”?
It shows you the role of inner guidance, how to be open to it, tune in to it, receive it and trust it. Not half-heartedly, but whole-heartedly. Not instead of personal talents and skills, but merged and blended with them. Intuition is going to take you places that you wouldn’t get to if you kept on relying solely on common sense and skill. It is like the yeast in bread. You get one type of bread without yeast, you get a different type of bread altogether with yeast.
Thank you.
P.S. the next day. During the walk in the afternoon and the next morning I let Bodo run off lead for a bit, timing according to intuition, and he responded promptly when called.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten