Akasha, 1
augustus 2020, zaterdag
Goedemorgen.
Hoe gaan we beginnen?
Goedemorgen!
Laat alle gedachten en bezorgdheid eventjes voor wat ze zijn. Focus
op de heldere, blauwe hemel van je mind. Zie hoe de wolken voorbij
drijven en klamp je er niet aan vast. Je merkt dat in deze heldere,
ontvankelijke ruimte inspiratie en leiding opborrelen. Door je
bewuste gerichtheid op de heldere ruimte en op ontvankelijk zijn,
merk je dat er informatie door komt die gaat over de zaken waar je je
mee bezighoudt. Door de afstemming op een kwestie, wat niets anders
is dan consistent gerichte aandacht ervoor, word je ontvankelijk voor
informatie erover.
Met
andere woorden, het gaat om een tweedelige afstemming. De ene is de
afstemming op je opgeruimde binnenruimte, de andere is de afstemming
op iets wat je belangrijk vindt. De ene is naar binnen gericht, de
andere naar buiten. De naar binnen gerichte afstemming heeft te maken
met het weten en omarmen van wie je werkelijk bent. De naar buiten
gerichte afstemming heeft te maken met je huidige verkenning in 3D.
De twee samen vormen een portaal waardoor creatieve energie tot
uitdrukking kan komen.
Begin
nu maar.
Uit
het verslag van gisteren, samengevat:
Wonderen
zijn aan de orde van de dag. De
uitdrukking van de bron volgt een scheppingsprincipe, waarmee
je je nog niet bewust vertrouwd
hebt gemaakt.
Wanneer je een uitkomst krijgt die je
niet verwacht, noem je het een wonder.
Graag
meer hierover, met name over het geldende scheppingsprincipe.
Wonderen
zijn de orde van de dag wanneer er tweedelige afstemming is. Deze
dagelijkse uitwisseling is een soort wonder. De tweedelige afstemming
bestaat uit, een, jouw focus op je heldere binnenruimte, en twee, op
jouw wens om het leven te begrijpen.
Deze
groep is een wonder. Hier komen 3D-energiepunten (de deelnemers) die
een innerlijke focus op ontvankelijkheid gemeen hebben, samen
met een uiterlijke focus op
begripsverdieping.
Nu
gaan we het hebben over jouw wens om het scheppingsprincipe te
begrijpen dat de overbrenging regelt van creatieve kwaliteiten naar
3D-vormen en situaties.
Joh:
Ik zou heel graag willen weten hoe dat
werkt en hoe ik ermee samen kan werken.
De
tweedelige afstemming is de doorgang.
Van
uitsluitend gericht zijn op de binnenruimte word je een kluizenaar.
Er is niets mis met een kluizenaar zijn; er is een tijd en plaats
voor alles. Maar gezien vanuit ons gesprek van vandaag, rust de
kluizenaarsmodus
je niet optimaal uit om met situaties in 3D aan de gang te gaan. Een
kluizenaar heeft die drijfveer niet, omdat
hij/zij het voor een tijdje nodig heeft een kluizenaar te zijn.
Uitsluitend
gericht zijn op de buitenwereld zorgt voor een tweedimensionale
ervaring. Er is niets mis met een tweedimensionale ervaring; er is
een tijd en plaats voor alles. Maar gezien vanuit ons gesprek van
vandaag, rust een gerichtheid op een tweedimensionale ervaring je
niet optimaal uit om creatief te zijn in 3D-situaties. Je zal bekende
patronen herhalen, omdat
je het blijkbaar nodig hebt die patronen nogmaals tegen te
komen, voor een tijdje.
Voor
co-creatie zijn beide nodig. Stel je even voor dat je op en neer
reist op een zonnestraal. Co-creatie gaat over het ontvangen van
inspiratie en leiding van de zon (de bron), je licht laten stralen op
de aarde (die informatie toepassen op de situaties in je
3D-omgeving), en je bevindingen mee terug nemen naar de zon. En
dit in een continue cyclus, waarbij er
tijd en ruimte
is voor alle fases.
Joh:
De doorgang. Dank u. Hoe werkt de
eigenlijke vertaling van een abstract concept naar een tastbare
3D-omstandigheid?
Die
vertaling is een complex spel van invloeden. Je kan het vergelijken
met een driedimensionaal tapijtwerk waarin
jij, in je hier-en-nu gerichtheid, een enkel draadje bent. In je
afstemming op de bron ben je het tapijtwerk zelf, zie je?
Mensen
noemen het toeval, serendipiteit, beginnersgeluk, resultaat van hard
werk … Het komt neer op het aanboren van het complexe tapijtwerk
aan invloeden dat toegankelijk is op het niveau van abstracte
scheppingskracht. Als je probeert om draadjes op het niveau van
individuele draadjes te verschuiven, zie je je geconfronteerd met een
bijna onmogelijke taak. Om op het lokale niveau draadjes om te buigen
is hard werk, als het al mogelijk is. Als je eenmaal begrijpt dat de
plek om verandering te bewerkstelligen op het abstracte niveau van
afstemming met creatieve principes is, dan heb je het gereedschap
voor co-creatie in handen. Dat betekent: doorgaan met op en neer
reizen langs de lichtstraal van bron (leiding en inspiratie
ontvangen) naar 3D-omstandigheden
(je richten op wat je belangrijk vindt).
Wanneer
de doorgang eenmaal op zijn plaats is, beginnen de dingen in elkaar
te passen, dan kom je in de flow, zoals ze zeggen. Er
staat de scheppingskrachten nu een
doorgang ter beschikking om hun kwaliteiten tot uitdrukking te
brengen; er ontstaat een stroom.
Alle energiestromen van hetzelfde
karakter worden aangetrokken tot die
stroom en gaan ermee samenwerken. Dat merk je aan een samenloop van
omstandigheden die uit het niets lijkt te komen.
Joh:
Zoals de uitnodiging die ik gisteren
kreeg van een vroegere vriendin om mee te doen met een online
boekenclub? In de afgelopen weken had ik bij mezelf bedacht hoe leuk
het zou zijn om bij een boekenclub te gaan, omdat ik me herinnerde
hoeveel ik genoot van de club waar ik jaren geleden in was. Blijkt
dat het dezelfde club is, met zelfs nog een aantal van de vroegere
deelnemers. Ik wist niet eens dat die club nog bestond. Door de
huidige veiligheidsmaatregelen zijn ze op zoom overgestapt, waardoor
ik ook mee kan doen.
Dat
is een voorbeeld, een klein voorbeeld, maar een goede. Je hebt je
niet beziggehouden met de details van hoe je zo’n club vindt. Je
stelde je gewoon voor dat je er eentje had gevonden. Wat was de
creatieve kwaliteit waarop je was afgestemd?
Joh:
hm, dat weet ik niet. Het was niet eens
een heel erg uitgesproken wens. Gewoon iets waar ik een paar keer aan
dacht. Als ik nu naar die wens kijk, denk ik dat het staat voor de
kwaliteiten van delen, verbinden en vriendschap? Niet bijzonder
verheven, eigenlijk.
Je
wilde deel uit maken van een vriendenkring die geïnteresseerd
is in het delen van bevindingen over allerlei sociale en
psychologische kwesties zoals die naar voren komen in de
boeken op de lijst.
Joh:
Ja, net zozeer voor het ontvangen als
voor het geven.
Die
houding spreekt van een duidelijke balans die niet verzwaard wordt
door druk, spanning, verwachtingen enzovoorts. En dus was de doorgang
recht en vrij.
Het
doet er niet toe of de kwestie werelds is of de reikwijdte vrij
beperkt. Dat soort overwegingen doen niet ter zake. Wat ter zake
doet, is
een ongehinderde, rechte en vrije doorgang.
Joh:
Waarom doen die overwegingen niet ter
zake?
Als
je het karakter en de reikwijdte van een kwestie gaat
beoordelen, plaats je jezelf in de
positie van inschatten en afwegen. Voordat
je er erg in hebt, wordt er een heel verhaal rond geweven en zal de
doorgang niet langer meer vrij en onbelast zijn.
Daar
komt nog bij dat er geen volgorde van belangrijkheid is, omdat
kwantiteit niet bestaat. Kwantiteit is een canvas-term die een effect
beschrijft. De ware aard van een effect is de kwaliteit van het
scheppingsprincipe dat
eraan ten grondslag ligt
en ertoe heeft geleid.
Joh:
Dank u.
-----------
English
version ------------
Akasha,
1 August 2020,
Saturday
Good
morning. How shall we get started?
Good
morning! Leave all thoughts and concerns for what they are for a
moment. Focus on the clear blue sky that is your mind. Just watch the
clouds move on and do not cling to any of them. In this clear
receptive space you will notice inspiration and guidance welling up.
Through your conscious focus on the clear space and on being
receptive, you will notice information coming through that addresses
the issues that have been on your mind. It is your being attuned to
an issue, which is nothing other than your consistent attention
directed towards it, that then makes you receptive to information
about it.
In
other words, it is a two-part attunement. One is the attunement to
your cleared inner space, the other is your attunement to something
that matters to you. One is directed inward, the other outward. The
attunement that is directed inward has to do with knowing and
embracing who you truly are. The attunement that is directed outward
has to do with your current exploration in 3D. The two together allow
for a portal through which creative energy can stream into
expression.
Now,
proceed.
From
yesterday’s transcript, summarized:
Miracles
are the order of the day. The
expression of source follows
a creative principle, with which you
have not yet consciously
acquainted yourself. When
you get an outcome you did
not expect, you call it a miracle.
Please
expand, especially regarding the creative principle at work.
Miracles
are the order of the day when the two-part attunement is in place.
This daily exchange is a miracle of sorts. The two-part attunement
consists of, one, your focus on your clear inner space, and two, your
desire to understand life.
This
group is a miracle. It is a coming together of 3D focal points (the
participants) that share an inner focus on receptivity and an outer
focus on deepening their understanding.
Now
about your desire to understand the
creative principle that governs the transfer of creative qualities to
3D forms and situations.
Joh:
I’d love to know how that works and how to cooperate with it.
The
two-part attunement is the passageway.
Sole
focus on the inner space makes one a recluse. There is nothing wrong
with being a recluse; there is a time and
a place for everything. Viewed from our discussion of
today though, being in recluse-mode does
not optimally equip a person to work
with conditions in 3D. A recluse does not have that drive, because
they need to be a recluse, for a time.
Sole
focus on the outer world makes for a two-dimensional experience.
There is nothing srong with
a two-dimensional experience; there is a time and a place for
everything. Viewed from our discussion of
today though, being focused on
two-dimensional experience exclusively
does not optimally equip a person to be
creative regarding conditions in 3D. They will repeat known patterns,
because they apparently need to revisit those patterns, for a time.
In
order for co-creation to become possible, the two need to go
together. Imagine for a moment that you travel up and down a sunbeam.
Co-creation is about receiving inspiration and guidance from the sun
(source), shining your light on the earth (imparting that information
to the conditions in your environment in 3D), and taking up your
findings back to the sun, in a continuous cycle, allowing time and
space for all the phases involved.
Joh:
The passageway. Thank you. How does the actual translation from
abstract concept to tangible 3D condition work?
That
translation is an intricate play of influences. It is like a
three-dimensional tapestry in
which you, in your focus in the here-and-now, are a single thread. In
your attunement to the source you are the tapestry itself. See?
People
call it coincidence, serendipity, beginner’s luck, result of hard
work … It
comes down to tapping into the intricate tapestry of influences that
is accessible on the level of abstract creative force. When you try
to shift threads on the level of individual threads, you will be
faced with a sheer impossible task. On the local level moving threads
about is hard work if it can be accomplished at all. Once you
understand that the place to effect change is on the abstract level
of alignment with creative principle, you have the tools for
co-creation in hand. That means that you keep on going back and forth
along the beam of light from source (receiving guidance and
inspiration) to 3D conditions (focusing on what matters to you).
Once
you have the passageway in place, things will start to fit together,
you’ll be in the flow, as they say. The creative forces now have a
passageway at their disposal to stream their qualities towards
expression. All energy streams that are of the same flavor and shade
will be drawn to that stream and will cooperate with it. You will
notice this by cooperative components flowing into your experience,
seemingly out of the blue.
Joh:
Like the invitation I got yesterday from an old friend to join a book
club online? In the past weeks I had thought
to myself how wonderful it would be to
join a book club, as I remembered
how much I had enjoyed the club I was in years ago. Turns out it is
the same book club, with some first-hour
members still part of it. I had no clue it was still active. Due to
the current safety measures they have moved to zoom, making it
possible for me to join.
That
is certainly an example, a small one, but a good one. You did not go
into the details of where to find a book club. You just imagined
being part of one. What was the creative quality you attuned to?
Joh:
hm, not sure. It wasn’t even a very pronounced desire. Just
something that had occurred to me a couple of times. Looking at that
desire now, I think it represents the qualities of sharing,
connecting, friendship? Not very lofty, I’m
afraid.
You
wanted to be part of a circle of friends that is interested in
sharing their findings on a variety of social and psychological
issues as they will come up in connection with the books on the club
list.
Joh:
Yes, for receiving as much as for giving.
That
attitude speaks of a clear balance that
is not burdened by pressure, anxiety, expectations and so on. And so,
the passageway was straight and clear.
It
does not matter if the issue is mundane and the scope rather limited.
Those considerations are beside the point. What matters is an
unencumbered, straight and clear passageway.
Joh:
Why are those considerations beside the point?
By
judging the character and scope of an issue you put yourself in the
position of assessing and weighing. Before you know it, an entire
story will have woven itself around it and the passageway will no
longer be clear and unburdened.
In
addition, there is no order of importance, because quantity does not
exist. Quantity is a canvas term to describe an effect. The true
nature of an
effect is the quality of the creative principle that gave rise to it.
Joh:
Thank you.